Γιατί άραγε;

 Από το sofistis 

Εσύ γιατί είσαι περήφανος βρε γελοίε παρουσιαστή;

Ποταμοί εθνικής σάχλας, προπαγάνδας και γελοίου πατριωτισμού βρήκαν και πάλι την ευκαιρία με τη νίκη της ομάδας πόλο να ξεχυθούν από τα στόματα επιτηδείων παραγόντων και παρουσιαστών και να κατακλύσουν τη ζωή μας. «Η Ελλάδα είναι στην κορυφή».. «Η Ελλάδα νίκησε».. «Σας ευχαριστούμε γιατί σε μια δύσκολη στιγμή μας χαρίσατε εθνική υπερηφάνεια».. «Όταν οι Έλληνες είναι ενωμένοι καταφέρνουν τα πάντα», (λες και υπάρχει έστω και ένας λαός στον πλανήτη που όταν είναι ενωμένος δεν καταφέρνει τίποτα..)

ωραίο το πόλο αλλά και εμείς αθλητές της ζωής είμαστε..

Έχω φτάσει στο σημείο να παρακαλάω να μην νικήσουμε άλλο.. Έλεος, αυτός ο τόπος δεν αντέχει άλλες νίκες.. Φτάνουν οι νίκες του Γιωργάκη που με τις σκληρές και ανελέητες ..διαπραγματεύσεις του υποχρεώνει κάθε λίγο και λιγάκι Βρυξέλλες και αγορές να ρουφάνε το αίμα μας ολοένα και περισσότερο, φτάνουν πια και οι αληθινές νίκες στα στάδια και στα γήπεδα, γιατί και πάλι θα βρουν την ευκαιρία οι επιτήδειοι να τις ιδιοποιηθούν, να νιώσουν εθνικά υπερήφανοι και εμείς να βγάλουμε τα έντερα μας από τον εμετό..
Αλλά γιατί βρε γελοίε παρουσιαστή είσαι εθνικά υπερήφανος; Επειδή καθημερινά προπαγανδίζεις την δήθεν αναγκαιότητα σκοτεινών μνημονίων βλάπτοντας συνειδητά τη χώρα σου και το λαό της; Επειδή πανθομολογουμένως έχει καταργηθεί η εθνική μας ανεξαρτησία και η δημοκρατία; Επειδή συγκαλύπτεται η φοροδιαφυγή και ληστεύονται τα λεφτά των μισθωτών και συνταξιούχων για να τα δώσουν στις αγορές;
Εσύ νίκησες στο πόλο βρε γελοίε παρουσιαστή; Αφού δεν ξέρεις ούτε κολύμπι σε μια πιθαμή νερό βρε τιποτένιε. Αλλά και εσύ βρε γελοίε ελληναρά με τα λερωμένα σώβρακα χώνεψε το μια και καλή. Δεν νίκησε ούτε το έθνος, ούτε το DNA σου.  Όσο διαφέρουν μεταξύ τους το DNA του Γερμανού, του Τούρκου και του Αλβανού ολυμπιονίκη, άλλο τόσο διαφέρει και το δικό σου από αυτών και του Καρατζαφέρη. Δεν νίκησες εσύ γελοίε παρουσιαστή ούτε και εσύ ελληναρά κλανιάρη! Ούτε και νικήσαμε όλοι μαζί. Νίκησαν οι συγκεκριμένες κοπέλες της ομάδας πόλο μια άλλη ομάδα πόλο και όχι μια άλλη χώρα, όπως πολλές φορές νικούν συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές ή μπασκετμπολίστες άλλους ποδοσφαιριστές και μπασκετμπολίστες και όχι άλλες χώρες και λαούς.. Όπως έγινε και επί χούντας όταν κάποιοι ποδοσφαιριστές νίκησαν στο Γουέμπλεϊ και δοξάστηκε η χούντα, όπως έγινε και με το πανευρωπαϊκό και πάλι δοξαστήκαμε, όπως έγινε τόσες φορές και με το μπάσκετ και δοξαστήκαμε επανειλημμένως και εξακολουθούμε να παραμένουμε δοξασμένοι μαλάκες..
Άραγε, αυτές οι νίκες βοήθησαν την Ελλάδα να αλλάξει προς το καλύτερο και να ανέβει στην εκτίμηση των ξένων; Όσο ανέβηκε η πρώην Γιουγκοσλαβία με τις συνεχείς νίκες της στο μπάσκετ, η οποία διαμελίστηκε και βομβαρδίστηκε κιόλας, ή όσο ανεβαίνει η Αιθιοπία με τους μεγάλους ολυμπιονίκες, ή η Τζαμάικα με τον απίστευτο δρομέα, ή η Τουρκία κλπ.. Είδαμε που ανέβηκε και η Ελλάδα με τόσα δαφνοστεφανωμένα μετάλλια. Ανέβηκε στην κορυφή των ξένων γεννητικών οργάνων των ευρωπαίων ηγετών, ενώ οι Έλληνες, με το γνωστό βαρβάτο DNA τους, ενέτειναν ακόμα περισσότερο τον εθνικό αυνανισμό, τις εκκρίσεις του οποίου ζούμε σήμερα να ρέουν ζεστές στα πρόσωπα μας..
Όλες αυτές οι νίκες λοιπόν βρε γελοίε παρουσιαστή είναι μόνο για εσωτερική κατανάλωση και το ξέρεις πολύ καλά αυτό.. Και  φυσικά δεν είναι τυχαίο ότι τέτοιες περηφάνιες βρίσκονται σε έξαρση σε μια άκρως αντιπνευματική και χυδαία υλιστική εποχή. Σε μια εποχή όπου οι εμπορευματικές αξίες της αγοράς καταδικάζουν και εξουδετερώνουν τη σκέψη και κάθε πολιτιστική και πνευματική αξία. Όπου ό,τι δεν πουλάει δεν αξίζει να υπάρχει και ρίπτεται στον καιάδα του κοινωνικού αποκλεισμού. Όπου κυριαρχεί μόνο ό,τι πουλάει, όπως οι αξίες της μπάλας, των κοιλιακών, των βυζιών και των κώλων για να δοξάζονται απο γελοίους πανελίστες στα «πρωϊνάδικα» και «μεσημβρινάδικα» της τηλεοπτικής ζωής μας.. Όπου κυριαρχούν τα παντός είδους «παιχνιδια», ποδοσφαιρικά, πολιτικά, κοινωνικά, «παιχνίδια» στις ανθρώπινες σχέσεις ακόμα και στον έρωτα με στόχο το «άδειασμα», τη νίκη και την κατίσχυση επί του άλλου.. Η λέξη ευτυχία έχει πλέον αντικατασταθεί από την λέξη επιτυχία, η λέξη ευτυχισμένος από τη λέξη πετυχημένος και όλοι εναντίων όλων επιδίδονται σε έναν άγριο κυνηγητό της πρωτιάς, σε ένα βάρβαρο ανταγωνισμό και πρωταθλητισμό σε όλους τους τομείς της ζωής, στη δουλειά, στο σχολείο και στις κοινωνικές σχέσεις, και ενώ όλοι νικούν και έρχονται πρώτοι, κανείς δεν είναι ευτυχισμένος..
Οι νίκες στα στάδια και στα γήπεδα βρε γελοίε παρουσιαστή ταιριάζουν μόνο σε ανεξάρτητες, ελεύθερες και δημοκρατικές κοινωνίες, γιατί μόνο σε τέτοιες κοινωνίες υπηρετούν και ενεργοποιούν τον πολίτη και καλλιεργούν το πνεύμα και την ψυχή του. Διαφορετικά, σε κοινωνίες υποταγμένες, δεν δημιουργούν ανατρεπτική συνείδηση αλλά παθητική, γίνονται όργανα ολοκληρωτισμού και μέσα χειραγώγησης ..περήφανων υποταγμένων, όπως ακριβώς συνέβαινε στις χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού, στις χούντες και σήμερα συμβαίνει στις χώρες της αγοράς και του υπαρκτού νεοφιλελευθερισμού..
«Για πια Ελλάδα ρε γαμώτο» είσαι λοιπόν περήφανος βρε γελοίε παρουσιαστή; Για τη δική σου προφανώς.. Για την Ελλάδα των λίγων, των λαμογιών και επιτηδείων και όχι τη δική μας των πολλών και αφελών.. Συγκρατήσου λοιπόν και δείξε στοιχειώδη νοημοσύνη γιατί η άλλη Ελλάδα, αυτή που κάθε άλλο παρά περήφανη είναι, θα αρχίσει να πετάει πέτρες και μην νομίζεις πως αυτές θα πέσουν μόνο στο γυαλί της τηλεόρασης..